Γκλίνκα, Κονσταντίν Ντιμιτρίεβιτς

(Constantin Dimitryevich Glinka, 1867 – 1927). Ρώσος γεωλόγος. Αποφοίτησε το 1889 από τη σχολή φυσικής και μαθηματικών του πανεπιστημίου της Πετρούπολης, όπου εργάστηκε στη συνέχεια ως βοηθός στο τμήμα ορυκτολογίας, στο οποίο ήταν διευθυντής ο καθηγητής Β. Ντοκουτσάγεφ, γνωστός για τις ορυκτολογικές έρευνές του. Το 1895 διορίστηκε βοηθός στο τμήμα γεωλογίας και ορυκτολογίας του ιδρύματος Νόβο-Αλεξάντρια, ενώ παράλληλα διηύθυνε και το εδαφολογικό τμήμα του ίδιου ιδρύματος. Το 1906 παρουσίασε τη διδακτορική του διατριβή Έρευνες για τη διάβρωση,στην οποία ανέλυσε με κάθε δυνατή λεπτομέρεια το φαινόμενο της διάβρωσης και της μετατροπής των πρωτογενών ορυκτών σε δευτερογενή. Στο διάστημα 1908-10 ο Γ. ασχολήθηκε με τις ποιοτικές αναλύσεις του εδάφους των επαρχιών Βολόγκντα, Νόβγκοροντ, Ποκόφ, Τβερ, Σμολένσκ, Βλαντιμίρ, Καλούγκα κ.ά., ενώ από το 1908 έως το 1914 διηύθυνε τις έρευνες των γεωλογικών και βοτανικών αποστολών της Κεντρικής Διοίκησης Επανοικισμού στη δυτική και ανατολική Σιβηρία, στην Άπω Ανατολή και στη Μέση Ανατολή. Το 1913 ο Γ. διορίστηκε διευθυντής του γεωργικού ιδρύματος του Βορονέζ, και το 1922 στο αντίστοιχο της Πετρούπολης (τότε Λένινγκραντ). Τέλος, το 1927 εξελέγη πρόεδρος της Διεθνούς Εταιρίας Εδαφολογίας και διευθυντής του Εδαφολογικού Ινστιτούτου της Ρωσίας. Ο Γ. βοήθησε σημαντικά στην προώθηση των γεωλογικών σπουδών, με τις έρευνές του στις αρχές της γεωγραφικής κατανομής των εδαφών, της εδαφογένεσης και της δημιουργίας και εξέλιξης, τόσο των ποτζολικών όσο και των φαιών εδαφών. Θεωρείται επίσης ιδρυτής της επιστήμης της παλαιοεδαφολογίας, που αποτελεί κλάδο της εδαφολογίας και ασχολείται με τη γεωλογική σύνθεση των εδαφών στα πανάρχαια χρόνια.